အသဲကဲြႏြီရာသီ

အနီ၀ီးလို႔ သြီးအီးလားခရစြာလားပန္းႏု။ က်ေနာ့္ရင္ထဲမွာ ႏြီဦးမွာတိုက္ေတ လီပြီလီရူးတိ ျပာျပာလဲ့လဲ့တိုက္ခတ္နီကတ္ပါေရ။ စိတ္ထဲမွာ ခံစားရစြာေလာက္ရာ လီလႊင့္ပစ္လိုက္ရဖို႔ဆိုေက က်ေနာ္ဟာ လူတပိုင္း မီးခိုးတပိုင္းျဖစ္လားပါပ်ာယ္။ ေဒပိုင္ပါ..တခ်ိန္က က်ေနာ့္မွာ ပန္းႏုဆိုေရ ခ်စ္သူတေယာက္ဟိပါေရ။ နာေမနန္႔လိုက္ေအာင္ ကေကာင္းအလွပေခ်ျဖစ္ေတအတြက္နန္႔ က်ေနာ္လည္း ကေကာင္းခ်စ္ခပါေရ။ တခ်ိန္ကစြာေယ ေဒဂုမဟုတ္ေတအတြက္နန္႔ ပန္းႏုဆိုေရခ်စ္သူ က်ေနာ့္မွာမဟိပါပ်ာယ္။

မိုးမွဳန္တိ တုန္ခါ၀ဲယိုင္က်ၿပီးေက ပိေတာက္တိပြင့္ေရ လတလမွာ ပန္းႏုကို က်ေနာ္စတြိခစြာပါ။ ေက်းလက္ဆန္ေရ ေတာၿမိဳ႔ေခ်တျမိဳ႔၏ အတိတ္နိစြဲတိမွာ က်ေနာ္ရို႔ႏွစ္ေယာက္၏အခ်စ္တိစြာ ခိုင္ခိုင္မာမာျဖစ္ေပၚလာခပါေရ။ အသက္ (၁၇၊၁၈) အခါတုန္းက ဆင္းရဲျခင္းခ်မ္းသာျခင္း၊အဆင့္အတန္းနန္႔ဂုဏ္ျဒပ္တိကို နားမလည္ မေတြးတတ္ခကတ္ေကလည္း အခ်စ္အေၾကာင္းကိုေတာ့ခါ နားလည္ေတြးတတ္ခပါေရ။

ယင္းပိုင္နန္႔ က်ေနာ္ရို႔ႏွစ္ေယာက္ တေယာက္ကိုတေယာက္ ကေကာင္းခ်စ္မိလားခကတ္ေတ။ ပန္းႏုနာမည္က ႏွစ္လံုးရာဟိၿပီးေက ၾကာသားပတီးနံနန္႔စပါေရ။ ပန္းႏုနာမည္ကို သဲၿမီဖံုဖံုမွာ မွံဳနီေအာင္ က်ေနာ္ရြီးဖူးပါေရ။ ပန္းႏုမိဖတိက ကုန္စံုစတိုးဆိုင္ဖြင့္ၿပီးေက တျခားစီးပြားေရးလုပ္ငန္းတိလည္း လုပ္ပါေရ။ ရြာမွာဆိုေက ပန္းႏုမိဖတိက ရြာမ်က္ႏွာဖံုးတိပါရာ။ ေက်ာင္းအားလပ္ေတရက္တိမွာ ပန္းႏုကို စတိုးဆိုင္ထဲမွာ အျမဲတမ္းပိုင္ တြိရတတ္ပါေရ။ ပန္းႏုရို႔စတိုးဆိုင္ရွိမွာ မထည္၀ါ မခန္႔ညားေရ အုန္းရည္ဆိုင္ေခ်တဆိုင္ဟိပါေရ။ အုန္းရည္ဆိုင္နာမည္က မူႀကိဳအုန္းရည္ဆိုင္ဆို၀ါ။ က်ေနာ္ကနားမလည္လို႔ ဆိုင္သွ်င္ကို လားမီးၾကည့္ေရခါ အရက္မေသာက္တတ္သိမ့္ လူတိအတြက္ အရက္ေသာက္တတ္ေအာင္သင္ပီးေရအခါ အုန္းရည္က စေသာက္ရစြာျဖစ္လို႔ ဆိုင္နာမည္ကို မူႀကိဳအုန္းရည္ဆိုင္ၿပီးေကပီးထားစြာလို႔ေျပာယင့္။ ပန္းႏုနန္႔က်ေနာ္ ခ်စ္ႀကိဳက္နီကတ္စြာကို မနာလိုျပိဳင္ဖက္တိဟိၿပီးေက က်ေနာ့္ဘ၀ အဆင္မေျပမွဳတိကို ပန္းႏုကိုေတာင္ ထုတ္ေဖာ္မေျပာတတ္ေတ က်ေနာ္ဟာ ယင္းမူႀကိဳအုန္းရည္ဆိုင္မွာ ထိုင္ျပီးေက ပန္းႏုအေၾကာင္းတိကို အုန္းရည္ေသာက္ရင္း ထိုင္စိုင္းစားဖူးခပါေရ။ ပန္းႏုကို က်ေနာ္ ဇာေၾကာင့္ေဒေလာက္ခ်စ္မိခရစြာလဲ။ ပန္းႏုက၀ါ က်ေနာ့္ပိုင္ အဖက္ဖက္ကနိမ့္က်လွေရ လူတေယာက္ကို ဇာေၾကာင့္ျပန္ခ်စ္ခစြာလဲ။

က်ေနာ္ရို႔ႏွစ္ေယာက္ဘ၀တိျခားနားနီမွန္းကို ယင္းအခ်ိန္ကပင္ ဂဂနန ေသေသခ်ာခ်ာ စိုင္းစားေ၀ဖန္ခ်င့္ခ်ိန္နိုင္ခဖို႔ဆိုေက ပန္းႏုကို က်ေနာ္ခ်စ္ခ်င္မွခ်စ္မိခဖို႔ပါ။ လံုေလာက္ေတ စိုင္းစားဥာဏ္တိမဟိခသိမ့္ေရအတြက္နန္႔ ပန္းႏုနန္႔က်ေနာ္ တေယာက္ကိုတေယာက္မခြဲႏိုင္၊ မခြာႏိုင္ေလာက္ေအာင္ အခ်စ္တိကို ကိုးကြယ္ထားခကတ္စြာျဖစ္ပါေရ။ ပန္းႏုက သူဌီးသမီး၊ဥစၥာေပါ ရုပ္ေခ်ာၿပီးေက အတန္းထဲမွာဆိုေကလည္း ကေကာင္းစာေတာ္ေရ ေက်ာင္းသူမတေယာက္ပါ။ ယင့္အတြက္နန္႔ တခါတခါ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ အားငယ္စိတ္တိ၀င္ၿပီးေက ၀မ္းနည္းမိခစြာလည္း တႀကိမ္တခါထက္မကခပါ။ ေယေကလည္း ယင့္အခ်ိန္က တေယာက္နန္႔တေယာက္ အခ်စ္စိတ္တိမႊမ္နီေအာင္ ဖံုးလႊမ္းထားကတ္ေတအတြက္ အခ်စ္ကလြဲၿပီးေက က်န္စြာကို ေကာင္းေကာင္းမစိုင္းစားခကတ္။ ယင့္အခ်ိန္က ပန္းႏုနန္႔က်ေနာ့္အခ်စ္စြာ ကေကာင္းျဖဴစင္ရိုးသားခၿပီးေက ဟန္ေဆာင္ဖံုးကြယ္မွဳတိမဟိခကတ္ေတ အခ်စ္မ်ိဳးတိနန္႔ တေယာက္ကိုတေယာက္ ကေကာင္းခ်စ္ခကတ္စြာပါ။ ေဒအခ်ိန္မွာ ယင့္ခ်င့္တိကိုျပန္ေတြးမိေက ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ဂုဏ္ယူေၾကနပ္အားရနီမိပါေရ ပန္းႏု။ ပန္းႏုက ပင့္ျမင့္မွာ လွနီေရ ပန္းႏုႏုေခ်တပြင့္ပါရာ..က်ေနာ္မခူး၀ံ့ မႃခြီ၀ံ့ပါ ပန္းႏု။

ကုန္လြန္လားခေရ အတိတ္တိကို ကြန္ပ်ဴတာထဲက Document ထဲမွာထည့္ထားေရမွတ္တမ္းဖိုင္တိပိုင္ ျပန္ပနာထုတ္ၾကည့္လို႔ရေက ကေကာင္းေကာင္းပါဖို႔ ပန္းႏု။ ရြာဦးက ေမာင့္ေထာင့္ေတာင္ဘုရားပြဲက်ေရခါ ပန္းႏုနန္႔က်ေနာ္ ၾကမ္းတမ္းေရ ေက်ာက္ခင္းလမ္းထက္မွာ စက္သီးတတူစီးၿပီးေက ဘုရားပြဲလားၾကည့္ဖူးပါေရ။ ဇာေလာက္ပင္လမ္းၾကမ္းၾကမ္း က်ေနာ္ရို႔ႏွစ္ေယာက္အတြက္ေတာ့ ေက်ာက္ခင္းလမ္းစြာ ပန္းခမ္းလမ္းပိုင္ ထင္မွတ္မိခကတ္ပါေရ။ ပန္းႏုဆိုေရ က်ေနာ့္ခ်စ္သူဟာ နာမည္နန္႔လိုက္ေအာင္ စိတ္ထားတိလည္း ကေကာင္းႏုည့ံပါေရ။ ေမာင္းေထာင့္ဘုရားပြဲမွာ ႏွလံုးသားထဲကေစာမဲက်ီဆိုေရေအာ္ပဒါျပဇာတ္ကိုထည့္ေရခါ မင္းသားေမာင္ရႊီသီးနန္႔မင္းသမီးေစာမဲက်ီမရို႕တိ၏ ၀မ္းနည္းႄကီြကြဲစရာအျဖစ္တိကို ျမင္တြိရလို႔ လုိက္ပနာမ်က္ရည္တိက်တတ္ေတအထိ စိတ္ထားႏုညံ့ပါေရ။ ပန္းႏုပါးျပင္ထက္က တလိမ့္လိမ့္တလိမ့္လိမ့္နန္႔စီးက်လာေရ မ်က္ရည္တိကို က်ေနာ့္လက္ကိုင္ပု၀ါနန္႔သုတ္ပီးဖူးခပါေရ။ ယင္းလက္ကိုင္ပု၀ါစြာ ေဒဂုထက္ထိ က်ေနာ္အမွတ္တရသိမ္းထားလို႔ဟိပါသိမ့္ေရ ပန္းႏု။

"ေမာင္စာရြီးဆရာျဖစ္လို႔ဟိေက ေပ်ာ္စရာေကာင္းေရ ဇာတ္လမ္းတိကိုရာ ရြီးရဖို႔ႏွမ္း၊ ၀မ္းနည္းစရာေကာင္းေရ ဇာတ္လမ္းတိကို မရြီးပါက့ဲ"

"ဇာတ္လမ္းတပိုဒ္ကို ေပ်ာ္စီလြမ္းစီဆိုၿပီးေက ပံုသီတြက္ထားလို႔က မရ ပန္းႏု၊ ေပ်ာ္စရာ လြမ္းစရာတိစြာေရ ကာလံေဒသံ အခ်ိန္အခါနန္႔ အေၾကာင္းေၾကာင္းတိေၾကာင့္ ျဖစ္ေပၚလာရေရ အက်ိဳးသက္ေရာက္မွဳတိရာျဖစ္ေတမနားေယ"

ယင္းအခ်ိန္က ပန္းႏုနန္႔က်ေနာ့္ဇာတ္လမ္းက၀ါ...ေပ်ာ္စရာတိနန္႔ဆံုးဖို႔လား၊ ၀မ္းနည္းစရာတိနန္႔ဆံုးဖို႔လားမသိႏွမ္းဆိုၿပီးေက တေယာက္တည္း ႀကိတ္ပနာ စိုင္စားၾကည့္ခပါေရ။ ပန္းႏုနန္႔၀ီးဖို႔ဆိုေရအေတြးထက္ နီးရဖို႔ဆိုေရ စိတ္ကူးတိကရာ အႏိုင္ယူထားခပါေရ။ ႀကိဳမသိႏိုင္ေရေၾကာင္းအရာတိက အနာဂါတ္ကာလမွာ ကေကာင္းဟိနီခပါေရမနား။

ကံၾကမၼာလီရိုင္းနန္႔ေလာကဓံမုန္တိုင္းတိက နာဂိစ္မုန္တိုင္းတိုက္ေတပိုင္ က်ေနာ္ကို တိုက္ခတ္လားခပါပ်ာယ္။ ဘ၀ရီစီးေၾကာင္းထဲမွာ စီးေမ်ာလိုက္ပါယင္း က်ေနာ္ဟာ လံုး၀အံ၀င္ဂြင္က် လြဲေခ်ာ္လားခပါယာ။

"ပန္းႏုနန္႔က်ေနာ္ ဇာခါကပင္ ၀ီးကြာလားခရစြာလဲ"

"ဇာခါတုန္းကပင္ သြီးအီးလားခရကတ္စြာလဲ"

"ဇာေၾကာင့္၀ီးလားခရကတ္စြာလဲ"

"ဇာေၾကာင့္သီြးအီးလားခရကတ္စြာလဲ"

ကိုယ့္ဖာသာကိုယ္လည္း မီးယင္း၊ ေျဖယင္း

ထပ္မီးယင္း၊ ထပ္ေျဖယင္း

မသဲကြဲခပါ၀ါ ပန္းႏု။

ပန္းႏုက မေကြးဆီးတကၠသိုလ္မွာ ဆီးေက်ာင္းတက္နီခေရ။ က်ေနာ္က ျပည္ပမွာ ပန္းႏုကိုလြမ္းယင္းနန္႔ ဘ၀အတြက္ ရန္းကုန္ႀကိဳးစားနီခရေရ ဘ၀သမားတေယာက္ပါရာ။ တေယာက္နန္႔တေယာက္ ယင္းပိုင္ အလွမ္းကြာ၀ီးနီရေရအခ်ိန္မွာ တတူတူတြိဆံုျဖစ္ဖို႔ဆိုေရကိစၥက လံုး၀မျဖစ္ႏိုင္ခပါ။ သူကဆီးတကၠသိုလ္ေနာက္ဆံုးႏွစ္ေရာက္ပါလတ္ေတခါ အြန္လိုင္းမွာလည္း တခါတရီမွရာ တြိျဖစ္ကတ္ခပါေရ။ ကေကာင္းအလုပ္တိမ်ားလို႔ မၾကာမၾကာမတြိနိုင္ကတ္စြာလို႔ထင္ပါေရ။ အြန္လိုင္းမွာတြိေရအခါလည္း ပန္းႏု၏အေလးထားမွဳ၊ေဖာ္ေဖာ္ေရြေရြဆက္ဆံမွဳ၊ အၾကင္နာယုယမွဳတိကို မရနိုင္လိုက္ပါပ်ာယ္။ ပန္းႏုက ေငြေရးေၾကးေရး၊ စီးပြားေရးနန္႔အလုပ္အကိုင္အေၾကာင္းတိကိုရာ အခ်စ္နီရာမွာ အစားထိုးပနာ ေျပာေျပာလာစြာတိကို တြိရပါေရ။ အခ်စ္အေၾကာင္းကို ေျပာရစြာေလာက္ ဇာမွာ အရသာဟိနီပါဖို႔လဲ ပန္းႏု။ ကုန္ခေရအပတ္က ပန္းႏုနန္႔ အြန္လိုင္းမွာတြိရစြာေလာက္ ဇာခါတုန္းကမွ ၀မ္းနည္းႀကီကြဲစရာမေကာင္းလို႔ က်ေနာ္ထင္လိုက္ရပါေရ။ ပန္းႏု၏လီစိမ္းတိုက္မွဳတိကိုတြိရစြာဟာ က်ေနာ့္အတြက္ သီမိန္႔ခ်ခံရေရ လူတေယာက္ပိုင္ တုန္လွဳပ္မွဳတိျဖစ္ရပါေရ။

ျပည္ပမွာ မိ၀ီးဖ၀ီး ေဆြ၀ီးမ်ိဳး၀ီးနန္႔ ၾကမ္းတမ္းေရ ဘ၀စိန္ေခၚမွဳတိကို နိစိုင္ရင္ဆိုင္ျဖတ္သန္းနီရေရက်ေနာ့္ကို ပန္းႏုက အယင္ကပိုင္မဟုတ္ပါပ်ာယ္ကာလတ္။ ကေကာင္းနီႏိုင္ေရ၀ါလတ္။ ေျပာင္းလဲလားခစြာက က်ေနာ္မဟုတ္ပါ ပန္းႏု။ ပန္းႏုရာ အစစ အရာရာ ေျပာင္းလဲလားခစြာပါရာ။ ပန္းႏုက အရင္ကထက္ စာတိတတ္လာပ်ာယ္။ M.B.B.S ဆရာ၀န္ဘြဲ႔ကိုလည္း ရလားခယာ။

"အိမ္က ဘဘာနန္႔အီးေယာက္ရို႔တိ သေဘာတူပီးစပ္ဖို႔လုပ္နီကတ္ေတ အိင္ဂ်ိင္နီယာစစ္ဗိုလ္တေယာက္ကို ပန္းႏုလက္ခံလိုက္ရဖို႔လား" လတ္။ အက်ိုးအေၾကာင္းကို က်ေနာ္ကို ေဆြးေႏြးတိုင္ပင္စြာမဟုတ္ပဲနန္႔ အသိပီးခစြာေလာက္ရာျဖစ္ေတဆိုစြာကို က်ေနာ္ နားလည္သေဘာေပါက္လိုက္ပါပ်ာယ္ ဆရာ၀န္မၾကီး ေဒၚပန္းႏု။ က်ေနာ္ ပန္းႏုကို ကေကာင္းခ်စ္ပါေရ ပန္းႏု။ ေယေကလည္း ပန္းႏုရို႔မွာ ေဒအေျခအေနတိကိုေရာက္ၿပီးခါမွ က်ေနာ္ ဇာတခုမွ ေစာတကတိမတက္ခ်င္ပါပ်ာယ္။ က်ေနာ့္ကို ထားပစ္ခပါ ပန္းႏု။ ပန္းႏုလားခ်င္စြာကို ဆက္္လားပါ။ က်ေနာ္က အခ်စ္ဆိုစြာကို စြန္႔လႊတ္အနစ္နာခံျခင္းပါရာဆုိၿပီးေက ပန္းႏုကို လြတ္လပ္ခြင့္ပီးလုိက္ပါေရ။ ေဒါက္တာ ေဒၚပန္းႏုတေယာက္ ေရာက္လီရာ နီရာမွာ ေပ်ာ္နိုင္ပါစီလို႔ က်ေနာ္ဆုေတာင္းပီးလုိက္ပါေရ။ က်ေနာ္ကေတာ့ သင္းၾကန္လီတိနန္႔တတူ ရူးမတတ္ခံစားရပါဖို႔သိမ့္။
................

(ခိုင္မ်ိဳးသူရိန္)