Monday, June 22, 2009

မင္းနားလည္ပါ

မင္းႏႈတ္ဖ်ားက...
“မခ်စ္ဗ်ာယ္”လို႔
ဇာေလာက္ပင္ေၿပာေၿပာ
မင္းေၿပာေရစကားကို
ငါက
အလကားေၿပာစြာလို႔ရာ
ထင္နီသိမ့္ေရ
ခ်စ္သူ...။

Online မွာေတြ႔ၿပန္ေကလည္း
“စကားတိဆက္မၿပာခ်င္”လို႔ဆိုဗ်ာယ္
မင္း Off လိုင္းလုပ္ထားလိုက္ေကလည္း
မင္း Online မွာဟိေရဆိုစြာ
ငါသိနီေရ.
ခ်စ္သူ.....။

တခါတခါမွာ
မင္းက ငါ့ကို
“မခ်စ္ဗ်ာယ္”လို႔ေၿပာ
ေနာက္တခါေတြ႔ေတြ႔ၿပန္ေက
”ခ်စ္ေရ”လို႔ေၿပာ
မင္းက ငါ့ကို
႐ူးခိုင္းနီစြာလား
ခ်စ္သူ...။

မင္းက
က်ီစားဖန္မ်ားလာေက
မခံစားဖူးေရ
ငါ့ႏွလံုးသားတိ
တစတစနန္႔
ၾကာလာေက
ေလာင္ကၽြမ္းလားလိမ့္မယ္.
ခ်စ္သူ....။

ငါက
နီဒဏ္သင့္နီေရပန္းတပြင့္ပိုင္
အလြမ္းဒဏ္တိသင့္နီေရ
ငါ့ဘဝမွာ
ရင္မွာေဝဒနာကို ေပြ႔ပိုက္ယင္း
ငါဇာပိုင္ခရီးဆက္ရဖို႔လဲ...
ခ်စ္သူ....။

ငါ့ဘဝက
နီဒဏ္သင့္ၿပီးၾကီြႏြမ္းနီေရ
ခ်႐ွားပြင့္ေခ်ပိုင္
မဟာပထဝီၿမီၾကီးမွာ
ခယဝပ္စင္းနီရေရဘဝမို႔
ဇာလူတေယာက္က
ေကာင္ယူၿပီး နမ္းခ်ဴခ်င္ဖို႔လဲ.
ခ်စ္သူ...။

ယေကေလ့...
ခ်႐ွားပြင့္ေခ်ဘဝ ၿမီမွာခလို႔
ဇာေလာက္ပင္ေၿခာက္ေသြ႔ေၿခာက္ေသြ႔
ပန္းခ်စ္သူ႐ို႕အေပၚ
ထာဝရမီႊးၾကိဳင္သင္းပ်ံ႕ေရ
ရနံ႔ေခ်ကိုေတာ့ခါ
ပီးနီၿမဲဆိုစြာကို
မင္းနားလည္ပါ
ခ်စ္သူ....။

ေနာက္ဆံုးအနီနန္႔
ငါေတာင္းဆိုခ်င္ပါေရ...
အလြမ္းဒဏ္သင့္နီေရ
ငါ့ကို
ေနာက္ၿပီးမက်ီစားပါေက့လို႔.....။

.............
ေက်ာ္ေမာင္သန္း(အလြမ္းၿမိဳ႕ေတာ္)
၂၈-၄-၂၀၀၉

၇:၃၈ am

0 comments:

Post a Comment