လြမ္းရပါေရ ေက်ာက္ၿဖဴၿမီသို႕

ေက်ာက္ၿဖဴၿမီက၊ ထြက္လာခစြာ
လတိၾကာေညာင္း၊ ႏွစ္တိေၿပာင္းလည္း
ငါ့မြီးရပ္ၿမီ၊ ေက်ာက္ၿဖဴၿမီကို
နိန္႔စဥ္မအမွ်၊ တမ္းတရ…။

သာယာလွပ၊ ေသာင္ၿပင္လွနန္႔
ရီပတ္လည္ဝိုင္း၊ ကာရံဆိုင္းပနာ
စိမ္းလန္းစိုေၿပ၊ ေက်ာက္ၿဖဴၿမီကို
စိတ္မွာတမ္းတ၊ လြမ္းေဆြးရ…။

လွပသာယာ၊ ဆည္းဆာခ်ိန္မွာ
“နဒီေသာင္ယံ၊ ပန္းၿခံ”ဘားက
အေနာက္ဖက္ကို၊ လွမ္းၾကည့္လီက
ပင္လယ္ေပ်ာ္ပါး၊ ရီလုပ္သားတိ
ေသးငယ္ေလာင္ေခ်၊ အသြယ္သြယ္မွာ
႐ြက္တလူလူ၊ ႐ႊင့္စိုက္ထူၿပီး
ေတးၿခင္းသီက်ဴး၊ တၿမဴးၿမဴးနန္႔
အိမ္ၿပန္လာေရ၊ ၿမင္ကြင္းေခ်လည္း
မ်က္စိထဲမွာ၊ ၿပန္ၿမင္လာေရ…။

ေက်ာင္းၾကီးပိတ္ရက္၊ အားလပ္ရက္မွာ
ငယ္ကေပါင္းသင္း၊ ေရာင္းရင္တိနန္႔
“င/ပု”ဒကာ၊ “င/သထာ”႐ို႕
တည္ထားခၿပီး၊ “ဘုရားညီေနာင္”ဟု
လူသိထင္႐ွား၊ လြန္ေက်ာ္ၾကားေရ
“အံ့ဖြယ္သာေမာ၊ ကံ့ေကာ္ေတာ”ကို
ဘုရားဖူးေဇာင္၊ လားခေစာ္လည္းး
ငါ့ရင္ထဲမွာ၊ တမ္းတဆဲ…။

ယင္းကအၿပန္၊ စေကေခ်အလြန္မွာ
“မင္းဗာဘုရင္၊” ၾကည္ညိဳသဒၶါ
ပြားမ်ားစြာနန္႔၊ တည္ထားခေရ
“ေက်ာက္တလံုးဘုရား”၊ ရင္ၿပင္နားမွာ
အေဖာ္တစု၊ ေဘာ္တာ႐ို႕နန္႔
ေပ်ာ္႐ႊင္ၿမဴးစြာ၊ ၾကည္ႏူးစြာနန္႔
အုန္းသီးရည္ေသာက္ခ၊ မိန္႔မရ…။

ယင္းကတခါ၊ ၿပန္လို႔လာေက
“ဘေစာဘုရား”၊ ေခၚထၿငားေရ
“ေစတီယ်ေတာင္ထိပ္”၊ ေဗာဓိပင္ရိပ္မွာ
စုယင္းေဝးယင္း၊ ေပ်ာ္႐ႊင္ယင္းနန္႔
ဓာတ္ပံု႐ိုက္ခေစာ္၊ ၿပန္အတြက္ေပၚ…။

ေအာ္…အဂုခ်ိန္မွာဂါး
ငယ္စဥ္ကာလ၊ ထုိကာလက
ေက်ာင္းနိန္႔ဖက္တိ၊ ေဘာ္တာတိနန္႔
တေယာက္တၿပည္၊ တၿမီစီမွာ
ဝမ္းစာအတြက္၊ ႐ွာဖြီးထြက္ပနာ
တေယာက္နန္႔တေယာက္၊ အေခ်ကပိုင္
တြိ႔ခ်င္ေကလည္း၊ မတြိ႔ႏိုင္ပဲ
ေသာကရင္မွာ၊ ေဝဒနာကို
မ်ဳိကာသိပ္ယင္း၊ လြမ္းၿခင္းဆိုပနာ
မာတာပိတာ၊ ဆြိသဟာပါ
မြီးရပ္႐ြာနန္႔၊ ငယ္ကေပါင္းသင္း
ေရာင္းရင္းတတိပါ၊ အတြက္ေပၚလာေက
ငါ၏ရင္မွာ၊ ဝမ္းနည္းစြာနန္႔
လြမ္းမ်က္ရည္တိ၊ က်မိေရ…။

…………
Ven.Eindobhasa
၁၈-၆-၂၀၀၉

၁၀:၁၆ am