Saturday, June 20, 2009

မင္းသားၾကီးေ႐ႊဗန္းရတု

မင္းသားအမွန္ ၊ ငါလွ်င္ၾကံက
ႏိုင္ငံရပ္စည္၊ တိုင္းၿပည္အတြက္
ကိုယ့္အသက္ကို၊ ရက္ရက္စြန္႔ခြာ
ကုလား႐ြာ၌၊ ခႏၶာ႐ုပ္ေဟာင္း
ဘဝေၿပာင္းခဲ့၊ ၿဖစ္ေၾကာင္းသံသာ
သတၱဝါတို႔၊ မွန္စြာမခၽြတ္
သူမသတ္လည္း၊ မလြတ္တခါ
ေသအံ့ရာတည္း။
ကမၻာမေၾက၊ သူတို႔ေတြလည္း
အတည္မစိုး၊ ငါေၿမထိုးေသာ္
အ႐ိုးတခါ၊ တြန္႔လိမ့္ရာ၏။
ေနာင္သားေနာက္လူူ၊ ရခိုင္သူတို႔
အယူမေၿပာင္း၊ နည္းလမ္းေၾကာင္းကို
ေကာင္းေကာင္းလိုက္နာ၊ တိုင္းဓညာကို
တစ္ခါမုခ်၊ ငါတို႔ရအံ့
လုံ႔လေ႐ွ႕သန္၊ လူလွ်င္ၾကံက
နိဗၺာန္မခၽြတ္၊ လက္ဝါးခတ္သည္
စြဲမွတ္၌ စာေသတမ္းသည္။
......

0 comments:

Post a Comment