ေအာ္…ႏီြ…ႏီြ…ႏီြ…ရင္ထဲမွာႏီြ

အိပ္စက္နိန္႔ေရ ႏွလံုးသားကို
အခ်စ္နန္႔ႏိုးထစီခေရ“ႏီြ”….။

မလြမ္းတတ္ေရ လူတစ္ေယာက္ကို
လြမ္းတတ္ေအာင္ သင္္ပီးခေရ“ႏီြ”….။

မခ်စ္တတ္ေရ လူတစ္ေယာက္ကို
ခ်စ္တတ္ေအာင္ သင္ပီးခေရ“ႏီြ”….။

မခံစားတတ္ေရ လူတစ္ေယာက္ကို
ခံစားတတ္ေအာင္ သင္ပီးခေရ“ႏီြ”….။

အလြမ္းတိဆိတ္သုည္းနိန္ေရ
ႏွလံုးသားနန္းေတာ္တခုလံုးကို
အလြမ္းတိ လႊမ္းၿခံဳပီးခေရ“ႏီြ”….။

ငယ္႐ြယ္သူ၏ ႏွလံုးသားကို
အခ်စ္နန္႔ေဆာ့ကစပ္ခေရ“ႏီြ”…..။

ေသာ့ခတ္ထားေရ ငါ့ႏွလံုးသားကို
“Virus”တစ္ေကာင္လို “Online”ကနိန္တဆင့္
ထိုးေဖာက္ဝင္ေရာက္ခေရ“ႏီြ”…..။

ဝင္လာပါလို႔ ေၿပာၿပီးကာမွ
ႏွလံုးသားတံခါးကိုပိတ္ကာ အဝီးတနိန္ရာကို
ထြက္ခြါလားခေရ“ႏီြ”….။

သူေၿပာသိမ့္ေရ..
“ေမာင္ေခ်ဘားကို အမဖုန္းဆက္ဖို႔
မဝါပါလတ္”
မမ“ႏီြနီ”စကား ေမာင္ေခ်ယံုစားၿပီး
“ႏီြနီ”၏ကတိ သစၥာဟိေရလို႔
ေမာင္ေခ်ရင္မွာ ယံုၾကည္စြာၿဖင့္
ဖုန္းအနားမွ တစက္ကန္႔မွ်
မခြါဝ့ံဘဲ သူေခၚႏိုးႏိုး
ေမွ်ာ္ကာကိုးယင္း ငုတ္တုတ္ၾကီးထိုင္
ေငးမႈိင္မႈိင္နဲ႔ နိန္႔ညည့္မပ်က္
လြမ္းရက္ဆက္နိန္ ရင္ထဲမွာ“ႏီြ”…..။

တစ္ရက္လြန္ေၿမာက္ ေနာက္ေန႔ေရာက္ေေသာ္
“ႏီြနီ”မမ ၿပံဳးစစနန္႔
ငယ္႐ြယ္သူေခ် ေဒကေလေခ်ကို
လွည္းစားနိန္စြာ သိနိန္ပါလည္း
အၿပံဳးခ်ဳိၿမ သူ႔အလွေအာက္က
႐ုန္းထြက္ဖို႔ရန္ ၾကိဳးစားၿပန္ေဂ
အတိတ္ေဟာင္းက
မမ“ႏီြနီ” လွမဒီ၏
အႏုအ႐ြ စကားလွကို
အခ်စ္ဦးမို႔ မမိန္႔ဝံ့ပါ
ထာဝရရာ ဆက္ခ်စ္ၿမဲပါ
ရင္ထဲမွာ“ႏီြ”…..။

အဂုေတာ့ခါ…
ထိုအတုန္းက…လြမ္းေဆြးရဖို႔ကိုေၾကာက္ခေရ
ငါစြာ
“ႏီြ”မမ ၏သင္ပီးမွဳေၾကာင့္ လြမ္းေဆြးၿခင္းဆိုစြာ
ငါ့ဘဝ၏ အေဖာ္မြန္ပါ ရင္ထဲမွာ“ႏီြ”….။

ငါ့၏ ခ်စ္ၿခင္းေမတၱာတိစြာ
သာယာလွပေရ “ႏီြ”မမ အတြက္
ခါးတမာပိုင္ၿဖစ္နိန္ေဂလည္း
ေနာက္ဆုတ္႐ုတ္သိမ္းလို႔မရေရ
ေမာင္ေခ်၏ အခ်စ္အတြက္
ခြင့္လႊတ္ပါလို႔ ေတာင္းပန္ပါေရ
ေမာင္ေခ် အသည္းေလး
ရင္ထဲမွာ“ႏီြ”….။

ေမာင္ေခ်ဘဝထဲ မဝင္ရဲလို႔
အဝီးတနိန္ရာ “ႏီြ”ထြက္ခြါၿပီး
တပါးရင္ခြင္ ခိုနားဝင္လည္း
ေမာင္ေခ်အခ်စ္ေလး “ႏီြနီ”ေလးကို
အအခ်စ္ဦးမို႔ ၿပစ္မဆိုပါ
“ႏီြနီ”ေလးသာ စိတ္ခ်မ္းသာေဂ
ၿပံဳးၿပံဳးေလးနန္႔ ခြင့္လႊတ္ၿမဲပါ
ထာဝရရာ ရင္ထဲမွာ“ႏီြ”…..။

တပါးရင္ခြင္ မေပ်ာ္႐ႊင္ေရ
နိန္႔တရက္မွာ “ႏီြ”ကိုခ်စ္သူ
အခ်စ္ဦးဆီ လာလွမ္းလာပါ
အၿပစ္မၿမင္ပါ ခ်စ္ဦး“ႏီြ”အတြက္
ႏွလံုးသားတံခါး ၿမဲဖြင့္ထားၿပီး
ထာဝရရာ ၾကိဳနိန္ၿမဲပါ…
ထာဝရပါ ခ်စ္နိန္ၿမဲဲပါ..
ထာဝရပါ ေစာင့္ေမွ်ာ္ၿမဲပါ..
ထာဝရပါလြမ္းနိန္ၿမဲပါ…
သက္ဆံုးတိုင္ေလ
ရင္ထဲမွာ“ႏီြ”….။

..............
wanlet.09 (Lay Waddy)