Tuesday, April 28, 2009
လူမ်ိဳးျခားကို လက္ငါးေခ်ာင္းမပီးလီကဲ့
ေဒဟင့္က အကၽြန္ေတာ္ (၂၀၀၁) ႏွစ္ ဧၿပီလက ရန္ကုန္သို႔လာဖို႔ခါ အေဘာင္သွ်င္မွာလိုက္ေတ စကားတခြန္းပါ။ အကၽြန္ေတာ္ ရန္ကုန္သို႔လားဖို႔အတြက္ ရြာကနီပနာ စစ္ေတြသို႔ မထြက္ခင္ မိုးထက္ဘက္မွာ အေဘာင္သွ်င္က ကၽြန္ေတာ့ကိုေခၚၿပီးေက ငါ့ၿမီးေခ် ငါ့ၿမီးေခ်အတြက္ အေဘာင္သွ်င္ လူႀကီးသူမတိ လက္ဆင့္ကမ္းခေရ စကားတခြန္းကို မွာလိုက္ခ်င္ေရဆိုပနာ ေဒစကားကိုေျပာလိုက္စြာပါ။ အေဘာင္သွ်င္က ဇာေျပာလဲဆိုေက “လူတိုင္းလူျပည္မွာ ဘ၀ႀကီးပြါးေရးအတြက္ လားေရာက္နီထိုင္ရေကလည္းေသာ့ လူမ်ိဳးျခားကို လက္ငါးေခ်ာင္း မပီးလီကဲ့” လို႔ အေဘာင္သွ်င္က ေျပာပါေရ။
ကၽြန္ေတာ္လည္း အေဘာင္သွ်င္ေျပာစြာကို နားမလည္လို႔ လက္ငါးေခ်ာင္းကို မပီးလီကဲ့ဆိုစြာ ဇာအဓိပၸါယ္ပါလဲလို႔ ျပန္မီးၾကည့္လိုက္ေတ။ ေယခါ အေဘာင္သွ်င္က ကြမ္းတစ္ယာယာပနာ အကၽြန္ေတာ့ကို ယွင္းျပပါေရ။ ငါ့ၿမီးေခ် လူ႔ဘ၀မွာ တုိးတက္ေအာင္ျမင္ဖို႔အတြက္ အ႐ိုအေသပီးသင့္ေရလူကို အ႐ိုအေသပီးရဖို႔။ ယင္းပိုင္ အရုိအေသပီးေရခါ ငါ့ၿမီးေခ် လက္ဆယ္ေခ်ာင္းကို အသံုးျပဳလို႔ အရိုအေသပီးလီ။ ငါ့ၿမီးေခ် တိုးတက္ေအာင္ျမင္လိမ့္ေမ။
လူတေယာက္မွာ လက္ေခ်ာင္းေခ် ဆယ္ခုစီပါေရမလား၊ လူႀကီးသူမတိကို အရိုအေသျပဳေရခါ ဆယ္ေခ်ာင္းလံုးကို အသံုးျပဳရေရ။ လူ႔သဘာအရ အခ်ိန္တန္အရြယ္ေရာက္လို႔ အိမ္ေထာင္ယာသားျပဳေရခါ သမက္တက္ပြဲမွာ ေယာက္်ားဘက္က လက္ငါးေခ်ာင္းနန္႔ မမဘက္က လက္ငါးေခ်ာင္းကို ေပါင္းစပ္ပီးကတ္ေတ။ ယင္းခ်င့္ကို အိမ္ေထာင္ျပဳေရလို႔ ေခၚေရ။ ယင္းပိုင္ အိမ္ေထာင္ျပဳေရခါ ငါ့ၿမီးေခ်ေရ ရခိုင္မဟုတ္ေတ လူမ်ိဳးျခားနန္႔ အိမ္ေထာင္မျပဳလီကဲ့လို႔ အေဘာင္သွ်င္က ေျပာခ်င္စြာ။
လူမ်ိဳးျခားကို လက္ငါးေခ်ာင္းပီးလိုက္ေက ကိုယ့္ဘ၀နစ္နာေရ။ ကိုယ့္လူမ်ိဳး၊ ကိုယ့္ယိုင္ေက်းမႈ၊ ကိုယ့္အစိုင္အလာတိ ဆံုးယံႈးတက္ေတ။ ငါ့ၿမီးေခ်ကို အေဘာင္သွ်င္႐ို႕ ထိန္းသိမ္းခေရ အမြီအႏွစ္တိကုိ ဆက္လက္ထိမ္းသိမ္းစီခ်င္ေရ။ အေဘာင္သွ်င္က ယင္းပိုင္ေျပာပနာ အဆံုးသတ္လိုက္ပါေရ။ အကၽြန္ေတာ္လည္း အေဘာင္သွ်င္နားမွာ တနားထိုင္ပ်ာ ရွိသံုးႀကိမ္ခိုးပနာ ျပန္ထပါလတ္ေတ။
အကၽြန္ေတာ့္ အေဘာင္သွ်င္စကားကို ရခိုင္သူ၊ ရခိုင္သား႐ို႕အားလံုး ေစာင့္ထိန္းႏိုင္ပါစီ။
(ရန္ႏိုင္စိုး)
0 comments:
Post a Comment